Het gebeurt me niet zo vaak dat een boek me aan mijn haren naar binnen trekt. Maar nu was het raak: ik las Wabi sabi. De Japanse wijsheid voor een perfect imperfect leven in één adem uit. Daarna at ik het boek nog een keer met kleine hapjes, en proefde letterlijk elk hoofdstuk: ik oefende in de praktijk waarover ik gelezen had. Zo bleef ik dit – qua formaat – kleine boekje maandenlang met me meedragen.