Sommige levenskunstenaars komen met een dubbeltje de wereld rond: ze hebben weinig geld, maar zijn verre van arm. Als ze iets graag willen hebben, hoeven ze het maar te zeggen – of zelfs maar te denken – en het komt naar ze toe. Geweldige vakanties worden hen in de schoot geworpen en hun kinderen hebben een leven als een vorst. Goed leven met weinig lijkt hen makkelijk af te gaan. Maar als je de kans krijgt de (levens)kunst bij hen af te kijken, valt iets op: deze mensen staan standaard altijd klaar voor een ander.