Sommige levenskunstenaars komen met een dubbeltje de wereld rond: ze hebben weinig geld, maar zijn verre van arm. Als ze iets graag willen hebben, hoeven ze het maar te zeggen – of zelfs maar te denken – en het komt naar ze toe. Geweldige vakanties worden hen in de schoot geworpen en hun kinderen hebben een leven als een vorst. Goed leven met weinig lijkt hen makkelijk af te gaan. Maar als je de kans krijgt de (levens)kunst bij hen af te kijken, valt iets op: deze mensen staan standaard altijd klaar voor een ander.
Juist in deze tijd van wiebelende welvaart kunnen deze levenskunstenaars-met-weinig ons veel leren. Er komt immers een heel leger ‘nieuwe armen’ aan, waarvan de meesten niet gewend zijn om met weinig rond te komen. Een derde van de werkende Nederlanders werkt als flexwerker, schrijft Anne Pek in haar themaverhaal in dit nummer. Ruim een miljoen van deze flexwerkers werkt als zzp’er. Een flink deel van deze mensen is inmiddels Zelfstandige Zonder Poen: getroffen door de coronacrisis, al dan niet met een tijdelijke bijstandsuitkering. Als er al een buffer was, is die inmiddels in veel gevallen al opgegeten.
Reden genoeg voor de redactie om een themanummer te maken rond rondkomen: Leven met weinig.
Staat dit nummer dan bol van kommer en kwel? In tegendeel! ‘Er zijn ergere dingen’, zoals Lucilia zegt in het interview op pagina 34. Ze meldde zich aan voor schuldhulp en is opgelucht: ‘Ik haal energie uit het feit dat ik aan mijn toekomst werk.’ In dit nummer ook een portret van Alex Schepel, die als ervaringsdeskundige hulpverleners coacht: ‘In de hulpverlening wordt vooral óver mensen in armoede gepraat, niet mét ze.’
En levenskunstenaar en zzp’er Rhea Knipscheer (pagina 18) bedacht de term ‘DAG!’, wat staat voor Duurzame Armoedebestrijding op basis van Gelijkwaardigheid. ‘Als je inkomen daalt naar bijstandsniveau, word je teruggeworpen op de basis’, licht ze toe. ‘Dan blijkt: die basis, dat zijn de mensen zelf. Daarin zit een enorme kracht.’
En zo is het maar net: we zijn elkaars vangnet. In plaats van ons al te veel zorgen te maken, kunnen we gewoon rondkomen met elkaar. Dan is er altijd genoeg!
Heleen van der Sanden, hoofdredacteur
